بررسی نقش تفاوت مهارتهای ارتباطی زنان و مردان و تاثیر آن بر رضایت شغلی کارکنان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 ندارد

2 نویسنده و عهدهدار مکاتبات

چکیده

این مقاله بر گرفته از رساله دوره کارشناسی ارشد با موضوع "بررسی تفاوت در مهارت های ارتباطی کارکنان و نقش آن در رضایت
شغلی آنها در محیط کار" است. روش این پژوهش پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه بوده است جامعه آماری این تحقیق
کارکنان زن و مرد مؤسسات پژوهشی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می باشد.
مهارت در ایجاد رابطه مناسب با دیگران و بر توانایی و اعتماد به نفس ما می افزاید و استعدادها و دستاوردهای ما را نمایان می کند . در
به کارگیری این مهار ت ها بی شک میان زنان ومردان تفاوت وجود دارد و همین تفاوت های ادراکی و گفتاری بین آنهاست که مسیر
ارتباطات آنها درهمه عرصه ها به ویژه در سازمان دگرگون می سازد. حال می توان گفت که چرا مهارت های ارتباطی زنان و مردان در
محیط کار متفاوت است و این تفاوت ها در رضایت شغلی چه نقشی دارد.
بررسی ها نشان داد مردان نسبت به زنان در محیط کار صمیمی ترند و اعتماد به نفس، رودربایستی و قدرت کلامی بیشتر و رک گوترند.
تمایل بیشتری به کار گروهی دارند و کمتر به همکاران خود اعتماد می کنند و تمایل کمی به ارتباط با همکاران هم جنس دارند. بیشتر
ارتباطات رودررو و قادرند با تکرار منظور خود را به دیگران بفهمانند و اعتقاد بیشتری به موثر بودن حرکات بدن دارند و در حیطه
کاری خود نسبت به کار و امکانات رضایت و از حقوق خود اظهار نارضایتی کرده اند و دارای سازگاری بیشتری با وظایف محوله
هستند. در مقابل زنان حساس تر، مسئولیت پذیرتر و دارای هوش هیجانی بیشتری می باشند. توجه بیشتری به حفظ حریم شخصی دارند و
از حرکات دست بیشتر استفاده می کنند. آنها نسبت به پوشش خود در سازمان رضایت کمتر و در برابر تغییرات سازمان مقاومت
کمتری از خود نشان می دهند. رفتار مدیر با زیردستان برایشان مهم و از انجام کارهای یکنواخت بیشتر بیزارند و به هنگام بروز مشکل
بیشتر از همکاران خود پشتیبانی می کنند. در نتیجه می توان به تفاوت در مهارت های ارتباطی زنان و مردان در محیط کار پی برد.

کلیدواژه‌ها