این مقاله با هدف بررسی رابطه بین تماشای تلویزیون و خشونت کودکان از دیدگاه مربیان مدارس و مشاوران کلینیکی صورت یافته است. از جمله مهمترین نظریات مطالعه شده می توان به نظریه کاشت اشاره کرد و در مجموع برخی از نظریات به تأثیرات مثبت خشونت تلویزیونی و برخی به اثرات منفی خشونت تلویزیونی پرداختند. از طرف دیگر برخی تأثیرات تلویزیون را مستقیم، آنی و عمیق و برخی غیرمستقیم و سطحی دانسته اند. این مقاله به روش کیو انجام شده است که تکنیک گردآوری داده ها در آن پرسشنامه جداول مربوط به میزان توافق گویه ها و SPSS می باشد. حجم نمونه برابر با 50 نفر می باشد. در نهایت از طریق نرم افزار کوانل و یکطرفه به عنوان یافته های این تحقیق تنظیم شد. مهمترین نتایج به دست آمده از t و آزمون Z میزان اختلاف گویه ها از طریق نمره این پژوهش به شرح زیر می باشد: - مربیان مدارس بیشتر از مشاوران کلینیکی بر این باورند که تلویزیون نقشی قوی، گسترده و مستقیم در خشونت تلویزیونی دارد. - مشاوران کلینیکی بر خلاف مربیان مدارس اعتقادی به نقش تحصیلات خانواده در میزان تأثیرپذیری کودکان از خشونت تلویزیونی ندارند. - مربیان مدارس و مشاوران کلینیکی هر دو موافقند که کودکانی که در خانواده های پرتنش زندگی می کنند، بیشتر از دیگر کودکان از خشونت تلویزیونی تأثیر می پذیرند.
)