رشد و گسترش فناوری های نوین ارتباطی با سرعت باور نکردنی تمام حوزه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جهان را دستخوش دگرگونی های بنیادی کرده است. توسعه تکنولوژی های ماهواره ای و کابلی علاوه بر آنکه نیازهای تولید و توزیع برنامه های جهانی را افزایش داد؛ توجیه اقتصادی آن را نیز جذابتر نمود. تغییر رژیم اقتصاد صنعتی به اقتصاد اطلاعاتی و اقتصاد خدماتی در کشورهای توسعه یافته تحولات ویژه ای را در اصول تجارت جهانی به وجود آورد. و در نتیجه باعث گسترش سازمانهای رسانه ای در ابعاد خارجی شد و توسعه سرمایه گذاری های اقتصادی در بسیاری از کشورهای آسیایی ضمن تقاضای جهانی مصرف کالای رسانه ای، بازارهای جدیدی را به وجود آورد و رسانه ها چه در صحنه داخلی کشورها و چه در عرصه بین المللی و اقتصادی دارای اهمیت بسیار زیادی می باشند و بشدت در معادله کسب، حفظ و افزایش قدرت و ثروت اقتصادی در جهان حضوری پر اثر و تأثیرگذار دارند. همچنین پیشرفتهای تکنولوژی و همگرایی تکنولوژی در تغییر ساختاری رسانه ای مؤلفه ای مهم به شمار می آیند. این تغییر ساختاری شدن به وقوع پیوست. یعنی فرآیندی که مرزهای میان سرویسهای رسانه ای الکترونیک را Digitalization تحت تأثیر دیجیتالی درهم شکست. قانون گذاری رسانه های جمعی تا به حال کاملاً وابسته به سبکهای خاصی از انتقال اطلاعات بود که عموماَ مورد استفاده قرار می گرفتند. دیجیتالی شدن این امکان را فراهم آورد که هر متنی از طریق سبکهای مختلف انتقال الکترونیک به راحتی قابل انتقال باشد که این همگرایی رسانه ای تأثیرات روشنی بر سیاستهای رسانه ای و نحوه قانون گذاری رسانه های جمعی داشته است. همگرایی رسانه ای چیست؟ و همگرایی رسانه ای چه تأثیری بر نحوه » بنابراین در این مقاله به بررسی این مسئله می پردازیم که «؟ قانون گذاری در رسانه های جمعی داشته است
)