بررسی راهکارهای افزایشمشارکت سیاسی دانشجویان با تاکید بر شناسایی روابط میانفردی موثر در شبکه اجتماعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

ندارد

چکیده

هدف مقاله حاضر مطالعه عوامل موثر بر مشارکت سیاسی افراد از طریق بررسی روابط میان فردی آنها
با رویکرد تحلیل شبکه های اجتماعی است. در این بررسی نظریاتی از جمله نظریه اثربخشی سیاسی،
احساس تعهد مدنی، انتخاب عقلانی و ترجیحات سیاسی نیز مورد توجه قرار گرفت، به این منظور
تعداد 260 پرسشنامه به روش پیمایش و تحلیل شبکه در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد
دماوند اجرا گردید و علاوه بر اطلاعات مربوط به پاسخگویان، اطلاعات مربوط به اعضای شبکه
اجتماعی نیز جمع آوری شد.
نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ویژگیهای کارکردی، تعاملی و ساختی شبکه و ویژگیهای
اجتماعی مورد بررسی اعضای شبکه بر رفتار رأی دهی پاسخگویان ( که در واقع شاخص مشهودی از
مشارکت سیاسی افراد قلمداد میشود) تأثیرگذار است. همچنین رفتار رأی دهی اعضای شبکه نیز به
عنوان متغیر پیشبین رابطه معناداری با متغیر تابع دارد. در بین تمام شاخصهای مورد مطالعه
بیشترین تأثیرگذاری مربوط به متغیر ترجیحات سیاسی است. تحلیل رگرسیون چند متغیری مبین
این مطلب است که حدود 37 درصد از تغییرات رفتار رأی دهی توسط متغیرهای مورد بررسی تبیین
میگردد. بنابراین در این پژوهش، جایگاه رویکرد شبکه را در تبیین رفتاررأیدهی به عنوان نوعی از
مشارکت سیاسی تعیین گردید که نتایج حاصله از پژوهش نیز، بر نقش شبکههای فردی در تشریح و
تبیین رفتار رأی دهی بطور مستقیم و از طریق تأثیر بر ترجیحات سیاسی صحه می گذارد. در نهایت
پژوهش حاضر، مدلی را بر اساس مدل مفهومی وستلی و مک ارائه می نمایید.

کلیدواژه‌ها