امروزه ارتباطات کودکان به اتصال با تلویزیون خلاصه شده است و این ارتباط، چالش و مشارکت کودک با تولیدکنندگان رسانه را در حد برقراری تماس تلفنی با برنامه و تولیدکننده ی برنامه محدود کرده است. کودک در این ارتباط نقش دریافت کنندهی اطلاعات را به صورت منفعل برعهده دارد. این دگرگونی در ارتباطات و تبدیل چالش با واقعیت به انتقال اطلاعات تحلیل شده، منجر به بیگانگی کودکان با ارتباطات طبیعیِ و چالش با دنیای واقعی شده است. مقاله حاضر برگرفته از پژوهش دانشجویی به نام بررسی مقایسه ای تخیل کودک در تعامل با قصه شفاهی و کارتون است. به این منظور تخیل کودک به صورت آزمایشی از طریق بررسی تخیل، آفرینش تخیلی و خیال پردازی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. این پژوهش قصد داشت نشان دهد تخیل کودک با دریافت قصه به صورت شفاهی از طریق قصه گو و غیر شفاهی از طریق کارتون چه تغییری می کند؟ بررسی ها نشان داد کودکانی که قصه را به صورت شفاهی و از طریق قصه گو دریافت می کنند از تخیل و آفرینش تخیلی بیشتری نسبت به کودکانی که قصه را از طریق تلویزیون و در قالب کارتون دریافت می کنند برخوردارند.
مجیدی, نسیم, & شاه شوازی, زهرا. (1389). بررسی مقایسه ای تخیل کودکان در تعامل با قصه شفاهی و کارتون. مطالعات رسانه ای, 5(شماره 4(پیاپی 11)), 105-132.
MLA
نسیم مجیدی; زهرا شاه شوازی. "بررسی مقایسه ای تخیل کودکان در تعامل با قصه شفاهی و کارتون". مطالعات رسانه ای, 5, شماره 4(پیاپی 11), 1389, 105-132.
HARVARD
مجیدی, نسیم, شاه شوازی, زهرا. (1389). 'بررسی مقایسه ای تخیل کودکان در تعامل با قصه شفاهی و کارتون', مطالعات رسانه ای, 5(شماره 4(پیاپی 11)), pp. 105-132.
VANCOUVER
مجیدی, نسیم, شاه شوازی, زهرا. بررسی مقایسه ای تخیل کودکان در تعامل با قصه شفاهی و کارتون. مطالعات رسانه ای, 1389; 5(شماره 4(پیاپی 11)): 105-132.